Lunarni tip ličnosti II

Lunarni tip ličnosti I

PUN MESEC   (glumac, izvodjac, ljubavnik, akrobata)
Faza Punog Meseca predstavlja fazu potpunog prijema svetla, a sa tačke razvoja bića i potpuno razvijen ego. Korak po korak, i iz potpune tame nesvesnog, individua se uspešno izborila za svoje mesto pod suncem. Time je zadatak prve polovine razvojnog putovanja završen i vreme je za žetvu i ubiranje plodova.
Tipovi Punog Meseca su osobe sa naglašenim samopouzdanjem i sa vrlo razvijenom socijalnom svešću, odnosno sa osećanjem društvenog identiteta. Vrlo su harizmatične i često centar društva, pa se oko njih ljudi rado i prirodno okupljaju, lako ih pronalazimo u raznim ulogama organizatora društvenih dogadjaja ili u ulogama izvodjača i zabavljača.
Ako se podsetimo drevnih svetkovina punog meseca, kada se zajednica okupljala kako bi proslavila žetvu gozbom i prigodnim religioznim obredima, lako dolazimo do zaključka da tip Punog Meseca najviše “blista” kada je okružen drugim ljudima. Ova urodjena sposobnost često navodi da oni izaberu neko savetodavno, edukativno ili socijalno zanimanje.
U ovoj fazi lunarnog ciklusa, u kome Sunce i Mesec izgledaju kao da su jednake veličine na nebu, odnosno oba u potpunosti odražavaju onog drugog, ne možemo a da se ne podsetimo alhemijskog pojma svetog braka Lune i Sol, odnosno potpuno stapanje ženskog i muškog principa. Prirodno je razumeti kako je tipu Punog Meseca najvažniji deo života sadržan u ljubavnim odnosima. Mnogi od njih se osećaju nepotpuni, sve dok ne pronadju svoju drugu polovinu, a kad je pronadju, tada izražavaju svoje najbolje kvalitete i potencijale.
Veliki broj poznatih izvodjača je rodjen na Pun Mesec, ali u ovoj fazi pronalazimo i veliki broj ekscentrika, posebno medju umetnicima (npr. J. Hendrix, D. Bowie). Možda najbolji opis ovih tipova možemo pronaći u recima Sv. Tome “Ako živite svoju istinsku prirodu, to što je u vama – spasiće vas. Ako ne – to će vas uništiti.” Dakle, činjenica je da ovi tipovi ne bi smeli birati neki put sebičnjaka već upravo obrnuto. Njihov lični rast usko je povezan sa publikom, a prirodjena uloga je takva da se nesebično trebaju davati okolini, te će na takav način neprestano inspirisati druge da žive mnogo boljim i potpunijim životom.

PADAJUĆI MESEC   (učitelj, hodocasnik, mistik)
U ovoj lunarnoj fazi stigli smo do druge prekretnice naseg razvojnog puta. U prethodnim lunacijama, zadatak je bio dosezanje samorealizacije, odnosno nadogradnja i upotpunjenje ličnog identiteta (ega) počevši iz najveceg “mraka podsvesti”, kako bi se dosegla individualizacija, a samim tim i mogućnost slobode izbora. Taj deo razvojnog puta imao je svoj vrhunac upravo u prethodnoj fazi Punog Meseca.
Kao što je Mesec započeo sa svojim rastom u fazi Mladog Meseca (Mladine), te je njegov rast svetla upotpunjen u fazi Punog Meseca, tako upravo u fazi Padajućeg Meseca počinje njegovo opadanje, odnosno smanjivanje svetla. Nakon dosezanja potpunog svetla, pojava prvog tračka tame, u suštini (za nas ego) predstavlja početak shvatanja vlastite konačnosti (smrtnosti), neminovnosti rastakanja svih postojećih oblika, i početak razumevanja zagonetke ljudske patnje. Sa ovom lunarnom fazom, individua započinje svoj put povratka, ponovnog stapanja sa kolektivnom svešću i izvorom iz kojeg je potekla.
Sa opadanjem Meseca, završen je proces primanja (uzimanja) i asimilacije, a započeo je proces davanja (služenja). Stoga, medju osobama koje pripadaju tipu Padajućeg Meseca pronalazimo veliki broj duhovnih učitelja koji se radjaju sa sposobnošću jasne percepcije univerzalnih istina, kao i sposobnosti da te univerzalne istine sasvim praktično prenesu svojoj okolini (Yogananda, Krishnamurti, Meher Baba, Ram Das…).
Upravo zbog tih neprestalnih težnji da otkriju i razumeju apsolutnu istinu koja se nalazi u pozadini svih stvari, kod ovih lunarnih tipova je česta pojava da negde na sredini životnog veka usledi i neko veliko spiritualno preobraženje, svojevrsna lična ili simbolična smrt nakon koje u potpunosti napuštaju svoj stari način života iza sebe, i u potpunosti preusmere svoj život novim i svrhovitijim putem.

POSLEDNJA ČETVRTINA (reformator, terapeut, šaman, politički aktivista)
U ovoj lunarnoj fazi ponovo je dosegnuta ravnodnevica, ali za razliku od ravnodnevice Prve Četvrtine (proleće) od koje dnevnog svetla ima sve više, ovde se radi o jesenjoj ravnodnevici od koje nadalje dnevnog svetla ima sve manje. U Prvoj Četvrtini radilo se o fazi razvoja, pri kojoj je neophodna kultivacija društvenog identiteta i koja neprestalnom borbom učestvuje u struktuiranju spoljašnjeg objektivnog sveta. U fazi Poslednje Četvrtine, situacija je obrnuta, jer fokus je preusmeren prema unutra, ka podsvesti, intuiciji i mašti. U ovoj fazi individua je takodje povezana sa spoljasnjim svetom, ali ta je povezanost bazirana na unutrašnjoj a ne spoljašnjoj dinamici.
Kao i kod faze Prve Četvrtine, i ovde se dogadjaju egzistencijalne bitke (zbog jednakog dela svetla i tame), ali umesto bitaka koje se odigravaju u spoljašnjem svetu, kao i u politici, ovde se intenzitet sukoba mnogo više odvija unutar čoveka, u formi unutrašnjih bitaka ega i nesvesnog, sila svetla i sila tame, pojmovima života i smrti. Prethodni tip Padajućeg Meseca suočava se sa tamom na intelektualno-filozofskom nivou dok se kod tipa Poslednje Četvrtine to suočavanje dogadja na psiholoskom nivou.
Jedna od najvrednijih lekcija razvojnog ciklusa sastoji se u spoznaji kako to što nazivamo tamom nije izvan nas, već se radi upravo o sastavnom delu nas samih, a u psihološkoj terminologiji je izraženo pojmom persone, odnosno “sene”. Uticaj “senovitog” dela našeg bića ne može biti obuzdan ili poništen, već samo transformisan i integrisan u postojeću celinu.
Stoga, medju rodjenima u fazi Poslednje Četvrtine nalazimo velike istraživače psiholoških svetova poput Karl Gustav Junga, Alfreda Adlera, kao i geštalt psihologa Fritz Perlsa, a medju umetnicima koji su rodjeni u ovoj fazi nailazimo na Lewis Carrola i Alisu koja se spusta i istražuje zemlju čuda, Jules Vernea koji u svojim delima istražuje središte zemlje, podmorje, ali i svemirska prostranstva.

DO MLADOG MESECA   (prorok, filozof, pripovedač)
Stigli smo i do poslednje lunarne faze, jedva vidljivog polumeseca koji se često naziva i “tamnim mesecom”. U prastarim kulturama, ova lunarna faza je bila izuzetno cenjena jer je obeležavala razdoblje posta, molitve i religioznih obreda.
Obzirom da se radi o poslednjem od osam lunarnih tipova, olako bi ga mogli nazvati i “starom dušom”, pokušavajući na takav način da izrazimo, kako je tip Do Mladog Meseca češće produhovljeniji od ostalih. Ali moramo imati u vidu da opisujemo razvojni ciklus koji nikada ne prestaje, ciklus bez stvarnog početka i kraja. Svaka lunarna faza je na jednakoj udaljenosti od svog središta, i svaka od njih ima jedinstvenu i neprestanu ulogu u čitavom razvojnom ciklusu.
Budući da smo spomenuli pojam “stare duše”, na neki način možemo reći kako se tipovi Do Mladog Meseca, ustvari osećaju starijima i iskusnijima od ostalih i vrlo često poseduju vanvremensko čulo kako su “bili negde i učinili nešto”. Ako uzmemo u obzir kako ova lunarna faza ima daleko veću zastupljenost tamnog dela u sebi, dogadja se sličan fenomen kao i kod tipa Mladog Meseca, ove osobe imaju intuitivni pristup kolektivnoj memoriji po kojoj pretražuju kao po nekoj arhivi. Nisu orijentisani ka direktnom pomaganju ljudima, ali donose nam spoznaju jer poseduju vrlo široku perspektivu sagledavanja stvari. Medju ovim tipovima često nalazimo na osobe koje izučavaju istoriju, antropologiju ili filozofiju.
Najteži izazov sa kojim se suočava ovaj lunarni tip jeste borba protiv prepuštanja “rastućem mraku”, odnosno podložnosti pesimizmu i depresiji. Jer prisetimo se već izrečenog – ciklus nikada ne prestaje, sve se uvek obnavlja, pa nas tako uvek i iznova sustižu nove mogućnosti koje nam i pružaju potpuno nove šanse za početak. Identično kao tip Mladog Meseca, i tipu Do Mladog Meseca je neophodno da se povremeno povuče iz sveta kako bi se iznova spojio sa svojim unutrašnjim središtem i izvorom inspiracije. Ukoliko ne pazi dovoljno na sebe i na svoju ravnotežu, prisutna je opasnost gubljenja prave perspektive, što ga moze odvesti u nekakav ekstremniji oblik spiritualnog fanatizma (poput kultnog vodje Jim Jonesa koji je veliki broj svojih sledbenika odveo u smrt).
Veliki je broj vrlo posebnih ljudi koji su rodjeni u ovoj lunarnoj fazi. Jedan od njih je i astrolog Dane Rudhyar, koji je prvi temeljnije tumačio lunarne faze, ali i ostale razvojne cikluse, poznatog filozofa Immanuela Kanta, zatim američkog predsednika i vizionara o jednakosti svih ljudi – Abrahama Lincolna, poznatog filmskog režisera Stevena Spielberga, ekscentričnog slikara Salvadora Dalia i mnoge druge.

Autorski tekst “Mjesečeva sonata”, Tedi Viškanić

About Author